Ξεκινώντας το 2017 δεν έχω και δεν θέλω, να πω κάτι έξυπνο και ευφάνταστο για να σου τραβήξω την προσοχή… (άφησα το «δημοσιογράφο» που βγάζει πρωτοσέλιδο σπίτι του)! ‘Άλλωστε δεν θα ταίριαζε με τα παρακάτω…
Πάμε λοιπόν για τα 68 και ½… Και αν έκανα μερικούς φίλους και συγγενείς «ρόμπα», πίστεψέ με, το έκανα συνειδητά και αν αναρωτιέσαι, μπορώ και καλύτερα!
Κατάλαβα λοιπόν…
♦ Ότι τα «δεδομένα», είναι πολύ ωραίο πράγμα αν αντέχεις να τα έχεις στη ζωή σου…
♦ Ότι η διαφήμιση με τον γρουσούζη τύπο που σιχαίνεται τα Χριστούγεννα αλλά λατρεύει το σκρατς είναι τόσο θλιβερή όσο και η κόρη του…
♦ Ότι έρχεται μία στιγμή στη ζωή σου που πρέπει να επιστρέψεις στο «age of no regrets»! Στο χέρι σου είναι…
♦ Ότι όταν ρωτήσεις κάποιον «πως είσαι» και σου απαντήσει «δεν είμαι καλά», μη ρωτήσεις «γιατί;»! Ρώτα «τι χρειάζεσαι;»…
♦ Ότι όλες οι μικρές στιγμές μίσους, κάνουν την λατρεία σου μεγαλειώδη…
♦ Ότι μπορώ να αντέξω τα πάντα και να αντιμετωπίσω τους πάντες! Εκτός από την κόρη μου όταν μου «βάζει χέρι». Και όταν μου κουνάει το δάχτυλο και μου λέει «μπαμπααααά» σκιάζομαι… Α, ρε καημένε (ονόματα δε λέω οικογένειες δε θίγω) τι σου έμελλε να πάθεις…
♦ Ότι ο Μπάτμαν, ο Πήτερ Πάν και ο Δον Κιχώτης (φυσικά με τον Σάντσο παρέα) δεν είναι εικονογραφημένοι ήρωες! Είναι «ιδέα»…
♦ Ότι κρατάμε μυστικά γιατί νομίζουμε ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ να μαθευτούν… Έλα όμως που μαθαίνονται! Γι’ αυτό σταμάτα να κρατάς μυστικά…
♦ Ότι κάποιοι άνθρωποι πάσχουν από διπολική διαταραχή (γνώρισα μερικούς τέτοιους)! Είναι εντυπωσιακή η αλλαγή από την κοινωνικότητα στην απλότητα…
♦ Ότι αν ένα -τόσο δα- αθώο φιλί δεν σε κάνει να «λιώσεις», μη διανοηθείς να πλησιάσεις το κρεβάτι…
♦ Ότι οι άνθρωποι ψάχνουν φτηνές δικαιολογίες! Είναι εύκολες οι δικαιολογίες, ενώ η αλήθεια είναι δύσκολη. Και στους ανθρώπους αρέσουν τα εύκολα…
♦ Ότι η πασταφλόρα και τα γιουβαρλάκια της αδελφής μου είναι απίθανα…
♦ Ότι όσο και αν κάνεις εντυπωσιακή είσοδο, αν δεν «το χεις» στο τέλος θα μείνεις στη γωνιά σου μόνος σου! Η γοητεία φαίνεται στο χειροκρότημα, όχι στην αφίσα…
♦ Ότι στην Αττική Οδό αξίζει να περνάς από τα γκισέ αντί του e–pass για να εισπράξεις ένα γλυκό χαμόγελο και ένα «καλό δρόμο» από κάποιον ή κάποια που ίσως δεν θα ξαναδείς ποτέ και δεν έχει τίποτα να σου πουλήσει…
♦ Ότι όσο πιο πολύ συναναστρέφεσαι με «δήθεν» τόσο πιο εύκολα καταλαβαίνεις το «αληθινό»…
♦ Ότι η υγρασία και η μούχλα καλύπτεται (για λίγο) με μπογιά βλάκα μου! Μη θαμπώνεσαι λοιπόν με αυτά που βλέπεις στα περιοδικά και στην τηλεόραση. Καλύτερα να θαμπώνεσαι με αυτό που βλέπεις κάθε πρωί δίπλα σου…
♦ Ότι η ευγένεια δεν είναι δείγμα «φλωριάς»! Είναι δείγμα κουλτούρας, παιδείας και πολιτισμού. Πρόσεξε σε ποιόν την προσφέρεις γιατί μπορεί να μην την αξίζει…
♦ Ότι ο θρίαμβος από την αποτυχία απέχει ελάχιστα, όπως και η τρέλα από την ευφυΐα! Κάπου το διάβασα αυτό και αξίζει να το βάλεις καλά στο μυαλό σου, ειδικά το πρώτο γιατί για το δεύτερο δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα…
♦ Ότι δεν θα γίνεις ποτέ καλός ομιλητής, γιατί ποτέ δεν ήσουν καλός ακροατής…
♦ Ότι αν δεν έχεις ακούσει συζήτηση σερφάδων με αντικείμενο «ποιος την έχει μεγαλύτερη» δεν θα γίνεις ποτέ καλύτερος άνθρωπος…
♦ Ότι ο Δημήτρης Καταλειφός είναι τεράστιος ηθοποιός…
♦ Ότι η βαφτιστήρα μου η Καλλίνθια, μπορεί να με καταστρέψει για πλάκα! Και το χειρότερο είναι ότι μου αρέσει τόσο πολύ…
♦ Ότι αν τα παιδιά μου, μου είχαν κάνει όσα είχα κάνει εγώ στη μάνα μου τώρα θα ήμουν σε αναπηρικό καροτσάκι με εγκεφαλικό και στραβωμένο στόμα! Α, ρε μάνα…
♦ Ότι τόσο πολλοί άνθρωποι (ξέρω αρκετούς τέτοιους) αγνοούν τη ρήση «έχει ο καιρός γυρίσματα»! Και με βολεύει γιατί «payback is a bitch, darling»…
♦ Ότι αν δεν γίνεις λιώμα με Τερλέγκα, δεν μείνεις speechless έστω και μία φορά με τα σούργελα της Πάνια και δεν δεις τον Σφήκα να χορεύει “Mama Mia” είσαι μισός άνθρωπος…
♦ Ότι μεταξύ Τσίπρα, Καμμένου, Λεβέντη και τρίο Στούτζες προτιμώ μακράν τους δεύτερους…
♦ Ότι ο κόσμος δεν έχει πια ιδέες! Ζούμε στην εποχή που το «μεγαλειώδες», το «εντυπωσιακό», το «φρέσκο» είναι άγνωστες λέξεις…
♦ Ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας τυπάκος, που μιμείται σαν μαϊμού, επηρεάζεται σαν νήπιο και ζει σε ένα «παράλληλο σύμπαν» με λοβοτομημένους συντρόφους…
♦ Ότι είμαι εγωιστής, αλαζόνας, σαρκαστικός μαλάκας και μου αρέσει! Χέστηκα σε ποιόν αρέσω, γιατί απλά μου αρέσω…
♦ Ότι ο κόσμος φοβάται, έχει πάθει αγοραφοβία! Φοβάται να μιλήσει, να διεκδικήσει, να αγαπήσει να μισήσει…
♦ Ότι ο Αποστόλης που έχει τον «Ναύτη» στην Ανάβυσσο είναι ένας απίθανος «cult» τύπος και θα μπορούσε να είναι εξαιρετικός δημοσιογράφος (ξέρει τα πάντα για τους πάντες)…
♦ Ότι σε βαρέθηκα! Γιατί σου έδωσα περισσότερες ευκαιρίες από όσες άξιζες…
♦ Ότι το απίθανο δεν το περιμένεις! Το δημιουργείς…
♦ Ότι το Smart είναι ότι καλύτερο έχω οδηγήσει τα τελευταία χρόνια (και πίστεψέ με έχω οδηγήσει ότι καλύτερο πατάει σε 2 και 4 ρόδες)…
♦ Ότι ο κωλοπαιδισμός όταν ξεγελάς δήθεν γευσιγνώστες, δίνοντάς τους –έτσι για την αλητεία- πάμφθηνο κρασί σε ακριβό και επώνυμο μπουκάλι και αρχίζουν τις αναλύσεις είναι αξία ανεκτίμητη (ναι, το έκανα και αυτό)…
♦ Ότι θα ήθελα η Βουλή να ήταν μπουρδέλο! Θα είχε οργάνωση, τιμιότητα, χαρά, ωραίες παρουσίες και τα λεφτά μας θα έπιαναν τόπο…
♦ Ότι δεν άξιζες να είσαι φίλος μου! Άργησα να το καταλάβω και ας έχουν περάσει χρόνια που δεν μιλάμε (πόσο λίγος ήσουν φιλαράκο)…
♦ Ότι η «Μουρμούρα» θα έπρεπε να είχε τελειώσει εδώ και καιρό και καλό θα ήταν το νέο ζευγάρι της σειράς (Αθερίδου με τον άλλο που δε θυμάμαι ούτε το όνομά του) να μην ξαναπλησιάσουν τηλεοπτικό πλατό…
♦ Ότι το μίσος και ο θυμός, είναι κακό συναίσθημα! Θα μπορούσα να σε μισώ (το πέρασα και αυτό το συναίσθημα), αλλά επειδή ο θυμός σε κάνει θύμα, επιλέγω να σε λυπάμαι…
♦ Ότι δεν υπάρχει πιο έντονο συναίσθημα από το να σε κάνουν τα παιδιά σου περήφανο! Και αυτό το συναίσθημα το ζω κάθε μέρα που περνάει, γι’ αυτό σας ευχαριστώ Αλέξανδρε και Νεφέλη…
♦ Ότι σε γουστάρω τρελά και ας έχεις «ημερομηνία λήξης»…
♦ Ότι οι ατάλαντοι πολλαπλασιάζονται και ζουν ανάμεσά μας…
♦ Ότι η διαφήμιση για το «Κατίκι Δομοκού» είναι εμπνευσμένη και ανατρεπτική…
♦ Ότι ακούμε αυτά που θέλουμε να ακούσουμε! Και ξέρεις γιατί βλάκα μου; Γιατί δεν θέλουμε να ακούμε την άλλη πλευρά γιατί δεν ξέρουμε πώς να την διαχειριστούμε…
♦ Ότι είσαι τόσο ηλίθια/ος που νομίζεις ότι αν φτιάξεις τα βυζιά σου ή τους κοιλιακούς σου είσαι στην κορυφή του κόσμου! Στην κορυφή του κόσμου είναι το μυαλό βλάκα μου, όχι τα βυζιά και οι κοιλιακοί…
♦ Ότι όσα χρόνια και αν προσπαθείς να κάνεις μπόντζα (γρήγορη στροφή στο windsurf) σαν τον Κίντζιο και τον Σφήκα, δηλαδή σαν AUDI allroad, πάντα θα την κάνεις σαν Lada! Σας μισώ Γιώργο και Θοδωρή…
♦ Ότι πρώτα πρέπει να αντιληφθείς τα χάλια σου και μετά να κάνεις κριτική, βλάκα μου…
♦ Ότι θα μπορούσα με μεγάλη άνεση να γίνω πρωθυπουργός ή αρχηγός κόμματος! Γιατί δηλαδή; Αυτοί είναι καλύτεροι μαλάκες από μένα..;
♦ Ότι το να «πηδήξεις» ένα μυαλό θέλει τέχνη! Και εσύ είσαι ατάλαντη/ος…
♦ Ότι το να έχεις αδελφή μικρότερη (μεγαλύτερη είναι, αλλά δεν το κάνουμε θέμα) είναι τύχη, ευτυχία, αδρεναλίνη, περιπέτεια, «τρενάκι του τρόμου», αλλά πάνω απ’ όλα priceless! Σε ευχαριστώ sis και σ’ αγαπώ (ξέρεις εσύ)…
♦ Ότι η διαφήμιση όπου πλένουν με ένα μπουκαλάκι Fairy, 1000 πανβρώμικα pyrex έχει για target group, βρωμιάρηδες, τσιγκούνηδες ή Εγγλέζους…
♦ Ότι δεν ζεις, απλά επιβιώνεις! Και παραπονιέσαι για την μαύρη σου την τύχη, γιατί δεν ξέρεις να κάνεις κάτι καλύτερο από αυτό…
♦ Ότι ο mr. Jumbo είναι ένας άνθρωπος που ζηλεύω! Όχι γιατί έχει λεφτά, αλλά γιατί είναι τόσο ανατρεπτικός και «αλήτης» που με όση ευκολία μπορείς να τον αντιπαθήσεις με ακόμα μεγαλύτερη μπορείς να τον θαυμάσεις…
♦ Ότι ο Zuckerberg είναι «one of a kind»! Είναι ο μοναδικός άνθρωπος στον πλανήτη, που χωρίς να κάνει τίποτα απολύτως, καταφέρνει να αφήσει τόσα εκατομμύρια να «εκτεθούν» και να γελοιοποιηθούν από μόνοι τους…
♦ Ότι, κάποιες στιγμές «καταλαβαίνεις» αργά! Γιατί αλλού κοιτάς και αλλού βλέπεις. Και όταν αυτά τα δυο συγχρονιστούν είναι αργά πια…
♦ Ότι οι χοντρές με τα κολάν και οι φαλακροί με το κοτσιδάκι είναι πολύ αισιόδοξες εικόνες! Σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο…
♦ Ότι πρέπει έστω και για μία φορά στη ζωή σου να παίξεις το παιχνίδι της ειρωνείας με τη (σιχαμένη και λατρεμένη) φίλη μου τη Μάρθα, γιατί αλλιώς δεν ξέρεις τι πάει να πει ειρωνεία και σαρκασμός…
♦ Ότι η ελπίδα θα έπρεπε να «πεθαίνει» πρώτη! Γιατί έτσι θα το δουλεύαμε λίγο περισσότερο…
♦ Ότι το «duck face» είναι γελοίο κορίτσια, πάρτε το χαμπάρι! Για να μην πω τι είναι όταν το κάνουν και τα «αγοράκια»…
♦ Ότι τα πρότυπα, οι αναρτήσεις, τα «like» και τα «share», είναι καθρέφτης! Καλός ή κακός καθρέφτης φαίνεται πάντα στο «χειροκρότημα»…
♦ Ότι τα παϊδάκια κοτόπουλο στο «Γιάννη» στη Σαρωνίδα και η χοιρινή και το σαγανάκι στο «Μύθο» στην Ανάβυσσο, δεν παίζονται…
♦ Ότι τα μικρά πραγματάκια έχουν περισσότερη αξία από αυτά που φαίνονται μεγάλα…
♦ Ότι δεν θα σταματήσω ποτέ να θαυμάζω απεριόριστα και ολοκληρωτικά τις γυναίκες που πέρασαν από τη ζωή μου! Για να με αντέξουν διέθεσαν ψυχή, τσαμπουκά, απέραντη εξυπνάδα, τεράστια υπομονή και χιούμορ, πολύ χιούμορ. Σας ευχαριστώ τόσο πολύ…
♦ Ότι όποιος δεν έχει ανέβει σε roller coaster, δεν θα εκτιμήσει ποτέ την αξία του ανατριχιαστικού «μαθήματος» επιβίωσης, ελιγμού και σταθερότητας…
♦ Ότι όλες οι μπύρες είναι ίδιες όταν είναι παγωμένες…
♦ Ότι, όταν σταματάς να πολιορκείς το αντικείμενο του πόθου σου (γιατί κουράστηκες) και εκείνη αντιλαμβάνεται ότι –τελικά- σε γουστάρει και σε κυνηγάει, αλλά της λες «σε βλέπω μόνο σαν φίλη» είναι η εκδίκηση του ξενερώματος…
♦ Ότι οι «Ότι να ναι» είναι πραγματικά «ότι να ναι». Ας κάνουν εκπομπή στο μπάνιο τους! Το κρύο νερό θα εκτιμήσει περισσότερο τα κρύα -ξεπερασμένα και ηλίθια- αστεία τους…
♦ Ότι (περίπου) κατάλαβα γιατί τα πάντα γίνονται για κάποιο λόγο και ότι όλα είναι μία ακολουθία συμπτώσεων! Ή μήπως δεν το έχω καταλάβει σωστά;
Αυτό το τελευταίο το αφήνω μισό!
Η απάντηση μάλλον σε 365 μέρες…
Ι.
ionistis.wordpress.com 