Είμαι καλύτερος από σένα «πολύπλοκε» 30αρη!

Έβλεπα μια διαφήμιση στην τηλεόραση και έτσι ξαφνικά σκέφτηκα: «πόσο πολύπλοκο Θεέ μου…»

Που πήγε αυτή η Ελλάδα; Εκεί που την πήγες, βλάκα μου!

Πλημμύρισαν χθες και σήμερα τα social media με μία ερώτηση: «Που πήγε αυτή η Ελλάδα;»

Αλήθεια τώρα, θέλεις να γράψω για σένα;

Τι είναι αυτό που σε κάνει να γράψεις;

«Περηφάνια» και εκμετάλλευση!

Δεν είχα ποτέ πρόβλημα με τη «διαφορετικότητα»… Άλλωστε ποιος σου είπε ότι εσύ και εγώ δεν είμαστε «διαφορετικοί»;

Για την νοσταλγία, την αισιοδοξία και την ωριμότητά μας!

Ήσουν μικρούλης όταν ανακάλυψες τη «Χώρα του Ποτέ» και συνάντησες τον Πήτερ Παν… Αυτό το αγόρι που ντυμένο στα πράσινα δεν μεγάλωνε ποτέ, μπορούσε να πετάει, είχε κρυφό έρωτα για μία πυγολαμπίδα και έναν εχθρό… τον Κάπτεν Χούκ!

Επίλογος: Κύριε Καζάκο (σας) λυπάμαι…

Κύριε Καζάκο,

Προβληματίστηκα, για το εάν θα έπρεπε να δώσω συνέχεια στην (μονόπλευρη) επικοινωνία μας… Πολύ θα ήθελα να το πω «διάλογο», όμως για μένα ο διάλογος προϋποθέτει δύο –τουλάχιστον- συμμετέχοντες!

Κύριε Καζάκο, περίμενα να είστε καλύτερος άνθρωπος…

Κύριε Καζάκο,

Άφησα να περάσουν λίγες ημέρες περιμένοντας (ή καλύτερα, ελπίζοντας) ότι θα «στρογγυλεύατε» τη δήλωση σας περί «προδοσίας των νέων» που φεύγουν να δουλέψουν στο εξωτερικό… Μάταια!

Μεγαλείο να ξέρεις πότε να «φεύγεις» και πότε να «αποχωρείς»…

Δεν τον ψήφισα ποτέ. Παρόλα αυτά ήταν ένα μυθικό πρόσωπο και –ίσως- ο τελευταίος «μεγάλος» στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας…

Αν με πεις μαλάκα-αλαζόνα, ίσως να έχεις δίκιο, αλλά… I’m sorry κι όλας, χέστηκα!

Prima vista: Λέγεται για έναν μουσικό που βλέπει μια παρτιτούρα για πρώτη φορά και μπορεί να την εκτελέσει σωστά!

Μετανιώνω γιατί θα ήθελα να μου πει το «βλάκα μου» νωρίτερα…

Τον γνώρισα πριν από πολλά, πολλά χρόνια… Η αλήθεια είναι ότι δεν κάναμε και πολύ παρέα! Άλλωστε για εκείνα τα χρόνια αυτός, ήταν πολύ συντηρητικός για τα γούστα μου!

Γιατί εδώ στην Ελλάδα, οι κάτοικοί της ονειρεύονται!

Δε λέω, σα λαός έχουμε κάνει ασυγχώρητα λάθη! Αλλά έχουμε και κάτι στιγμές… μαγικές!

Η μοναξιά (δεν) είναι εύκολη και βολική!

Πάντα  όσα χρόνια σε ξέρω (και είναι πολλά), τα κρασάκια και τα ποτάκια μαζί σου, δηλαδή οι κουβέντες μας, είναι απολαυστικές! Γιατί είναι ο ορισμός αυτού που λένε οι γυναίκες: mix and match!

Το Gotham City δεν θα γίνει ποτέ Neverland, βλάκα μου..!

 

Ήταν εκείνα τα απογεύματα και εκείνα τα βράδια που σε έβαζαν για ύπνο νωρίς! «πρέπει να κοιμηθείς» σου έλεγαν… Για να είσαι ξεκούραστος στο σχολείο, να είσαι ξεκούραστος το βράδυ που θα ερχόντουσαν οι θείες και εσύ θα βαριόσουν θανάσιμα!

Οι άνθρωποι με ενοχλούν…

Δεν έχω κανένα πρόβλημα… Ο καθένας (όπως και εγώ, άλλωστε) μπορεί να βλέπει ότι θέλει μια και αυτή η μαγική συσκευή που μπήκε τόσο «βίαια» στα σπίτια μας -και ακούει στο όνομα τηλεόραση- έχει ένα κοντρόλ με δεκάδες μαγικά κουμπάκια που σου προσφέρουν (κάποιες φορές) αυτό που επιθυμείς να δείς!

Μπορώ όμως να σου μιλήσω για «κύκλους»…

Ονειρευόσουνα… Να μοιάσεις στον πατέρα σου, να γίνεις πυροσβέστης, γιατρός, πιλότος, ακόμα και αστυνομικός,  ή να κάνεις εκατομμύρια όπως ο αγαπημένος σου ποδοσφαιριστής!