Μέρες (αληθινού) ραδιοφώνου…

Ήταν η πρώτη φορά που έμπαινα σε αυτό το «δωμάτιο»…

Advertisements

Οι «όμορφοι» άνθρωποι είναι ανάμεσά μας! Στο χέρι σου είναι να τους «δεις»…

Τον συνάντησα πριν από λίγες ημέρες στο σπίτι μία φίλης… Είχα πάρα, μα πάρα πολλά χρόνια να τον δω και η συνάντησή μας δεν κράτησε περισσότερο από 5 λεπτά!

Αντί “new year’s resolutions”… απολογισμός!

Η νέα χρονιά έκανε την είσοδό της σαν ντίβα της δεκαετίας του ’50… Λαμπερή, γοητευτική, σίγουρη για τον εαυτό της!

Τελικά ποιος φταίει; Αυτοί ή εγώ;

Λόγω δουλειάς αλλά και με αρκετή δόση διαστροφής παρακολουθώ τα «της πολιτικής» τα τελευταία άπειρα χρόνια! Ξέρεις τώρα… ομιλίες, συνέδρια, υπουργικά συμβούλια, κοινοβουλευτικές ομάδες, συνεντεύξεις, πανελίστες πολιτικούς, ντιμπέιτ, δηλώσεις (νομίζω ότι δεν ξέχασα τίποτα…)

Σε βαριέμαι (και λυπάμαι γι’ αυτό)!

Το πιθανότερο είναι να με βρίσεις… Να με πεις μισογύνη, σεξιστή, φαλλοκράτη και διάφορα τέτοια (δια)κοσμητικά επίθετα!

Ναι! Να αναθεωρήσεις την άποψή σου για τη «σχέση»…

Οι τελευταίες ημέρες με έκαναν να αναρωτηθώ: Τι είναι τελικά «σχέση»;

Η «ομιλία» του Πρωθυπουργού στην 8η ΔΕΘ

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Βρίσκομαι εδώ τη μέρα τούτη, μια μέρα χαράς τόσο για την Θεσσαλονίκη, όσα και για ολόκληρη την Ελλάδα, αφενός για τα εγκαίνια μίας μεγάλης Έκθεσης

Όταν το «θα ήθελα» έγινε «πάμε να το κάνουμε»!

Δεν συνηθίζω να λέω ονόματα όταν γράφω προσωπικές «εκμυστηρεύσεις»… Σήμερα όμως θα το κάνω γιατί απλά το έχω ανάγκη!

Μα καλά, πόσο υποκριτής είσαι;

Γίνανε πολλά το τελευταίο καιρό… Άλλα τραγικά και άλλα απογοητευτικά!

Αλήθεια, τι θα έκανες αν «τελείωνε» ο χρόνος;

Πόσες φορές δεν είπες: «αν είχα λίγο χρόνο ακόμα…»

Στα απλά «παίζονται» οι λεπτομέρειες!

Η κουβέντα, γύρω από «απλά» πράγματα και «απλούς» ανθρώπους…

Και όποτε σου ψιθυρίσει «πάμε μια βόλτα στη Βουλιαγμένη;»… να πας!

«Ζωή είναι οι στιγμές που θα έχεις να διηγείσαι χαμογελώντας όταν θα έχουν περάσει τα χρόνια…»

Δε θα «σε» χάσεις, γιατί είσαι λύκος…

Κάθισαν δίπλα-δίπλα και η Κοκκινοσκουφίτσα, ρώτησε τον λύκο:
-Τι φοβάσαι;
Ο λύκος σκέφτηκε για λίγο, γύρισε την κοίταξε και της απάντησε:
– Το να χαθώ…

Από την Ύβρη στη Νέμεση…

Θα μπορούσα να γράψω πολλά για αυτό το κείμενο πριν το διαβάσεις… Όμως να αρκεστείς σε πολύ λίγα, όπως ότι αυτό το κείμενο ΔΕΝ είναι δικό μου…

Ναι ρε, μ’ αρέσει και ας ξεχνάμε (Ιούλιο μήνα) τα χριστουγεννιάτικα στολίδια στις κολώνες!

 

Δεξιά σου βράχια, αριστερά σου το κιγκλίδωμα του δρόμου και όσο παίρνεις τη στροφή, ο ουρανός αλλάζει χρώματα… Και ξαφνικά –εκεί λίγο πριν το σούρουπο ένας κατακόκκινος ήλιος σου λέει: «Πάρε να χεις ρε…»